Deze Week In Atjeh...

Ik bevind me in Atjeh, Indonesië, waar ik voor het Community Driven Regeneration (CDR) programma van het International Rescue Committee (IRC), een internationale vluchtelingenorganisatie, werk. Deze Blog is bedoeld om familie, vrienden, kennissen en andere geïnteresseerden – met name donoren van de Stichting Vluchteling, hoofdfinancier van het CDR programma – op de hoogte te houden van mijn werk, mijn ervaringen en mijn gedachten gedurende mijn verblijf in Atjeh.

donderdag, juni 15, 2006

15 juni - Bestemming Banda Atjeh

Donderdag avond 15 juni, Schiphol. Het is zover. Ik heb afscheid genomen van familie, vrienden en mijn verloofde en sta op het punt om weer een nieuwe wending aan mijn leven te geven. Ik ben op weg naar Banda Atjeh, Indonesië, waar ik de komende zes maanden als Community Driven Regeneration (CDR), oftewel gemeenschapsgedreven wederopbouw vrijwilliger zal werken voor het International Rescue Committee (IRC). Deze Blog is bedoeld om familie, vrienden, kennissen en andere geinteresseerden op de hoogte te houden van mijn werk, mijn ervaringen en mijn gedachten gedurende mijn verblijf in Atjeh.

Ter introductie volgt hieronder een korte beschrijving van mijn werkgever, het programma van het IRC in Indonesië en mijn functie als CDR vrijwilliger. Maar eerst een korte introductie over wie ik ben.

Onlangs ben ik als socioloog afgestudeerd aan de Erasmus Universiteit Rotterdam met als afstudeerrichting grootstedelijke vraagstukken en beleid. Ik ben geboren in Bangladesh en heb het geluk gehad om in een aantal landen in Oost Afrika en in Zwitserland te zijn opgegroeid. De laatste jaren heb ik een aantal stappen ondernomen om een carrière te starten in het veld van internationale samenwerking. Vanaf 2002 heb ik voor Oxfam Novib gewerkt op de afdeling Informatie en Service hetgeen mij inzicht heeft gegeven in het functioneren van een internationale niet-gouvernementele organisatie. Daarnaast heb ik, door relevante keuzevakken te kiezen en over toepasselijke onderwerpen te schrijven, mijn opleiding zoveel mogelijk een draai gegeven in de richting van ontwikkelingsstudies. Tijdens mijn opleiding heb ik tevens een uitdagende stage gelopen in het zuiden van Mozambique waar ik onderzoek heb verricht naar het opzetten en het functioneren van ontwikkelingscomités in een aantal dorpen. Tot slot heb ik tot begin juni als vrijwilliger gewerkt bij het Oxfam Novib kantoor in Nairobi, Kenia waar ik me hoofdzakelijk bezig heb gehouden met het evalueren van trainingsmateriaal dat gebruikt wordt in het kader van hun grootste capaciteitsopbouw programma: het versterken van het maatschappelijk middenveld in Somalië en Soedan.

Het IRC is een internationale niet-gouvernementele vluchtelingenorganisatie dat op globaal niveau een leidende rol speelt in noodhulp, rehabilitatie, bescherming van mensenrechten, reconstructie, hervestiging en voorspraak. Sinds 1999 werkt het IRC samen in een consortium met onder andere de Stichting Vluchteling (SV) in een programma in Indonesië. Dit naar aanleiding van het instorten van de economie in 1997, de val van president Suharto, de daaropvolgende conflicten in de Molukken, Centraal Sulawesi in Oost Timor en het conflict in Atjeh tussen de overheid en de separatisten. Na de Tsunami van 26 december 2004 is het programma uiteraard onderbroken om noodhulp te beiden aan de getroffen gebieden. Anderhalf jaar later, is de noodhulp fase inmiddels overgegaan in wederopbouw: het CDR programma vormt de kern van deze nieuwe fase.

Het CDR component is naar mijn mening het meest boeiende onderdeel van het hele IRC programma. Het markeert een duidelijke overgang van noodhulp naar wederopbouw: van het zelf uitvoeren naar het faciliteren van het ontwikkelingsproces. Het is een proces waarbij capaciteiten zodanig opgebouwd worden dat gemeenschappen hun ontwikkeling in eigen handen nemen. Actieve participatie en sociale betrokkenheid zorgen hierbij voor eigenaarschap, een essentiële voorwaarde voor duurzaamheid. Het CDR programma van het IRC bestaat uit 3 stadia: (1) het implementeren van zogenaamde quick impact programma's, (2) het in kaart brengen van gemeenschappen en (3) zogenaamde Integrated Community Programs (ICPs), oftewel geïntegreerde gemeenschapsprogramma's. De eerste twee stadia zijn intussen afgerond en de ICPs zijn volop in gang. In mijn volgende logs zal ik dieper ingaan op de ICPs; mijn functie als CDR vrijwilliger is namelijk voor een groot deel gericht op het monitoren van deze programma's.

Hoewel het CDR programma door een aantal publieke en particuliere donoren wordt ondersteund, is de SV de hoofddonor. SV heeft, net als het IRC, als mandaat om vluchtelingen en ontheemden wereldwijd te ondersteunen. Deze Blog heeft daarom ook als functie om SV donoren te informeren over de manier waarop hun waardevolle steun besteed wordt.


Tot zover mijn eerste log. Ik sta ten alle tijden open voor commentaar en suggesties om mijn Blog beter af te stemmen aan jullie wensen en zal proberen om alle vragen te beantwoorden. Schroom dus vooral niet, ik hoor graag van jullie!


1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Knap werk Alex!

9/7/06 03:04  

Een reactie posten

<< Home