11 augustus - Seulawah en profielen

Afgelopen weekend heb ik samen met iemand van het Canadese Rode Kruis, iemand van Médecin du Monde en een gids, de Seulawah beklommen. Seulawah is een uitgestorven vulkaan, van om en nabij 1800 meter hoog, dat ongeveer anderhalf uur rijden van Banda Atjeh ligt. We zijn in een rap tempo doorgegaan en hebben de top na een kleine vijf uur weten te bereiken. De omgeving was prachtig; één en al oerwoud. We hebben weinig wild gezien maar van alles gehoord, met name vogels en apen. De top is ook helemaal begroeid en hebben daarom helaas geen fraai uitzicht gehad op Atjeh, de zonsondergang en –opgang. En ’s avonds heb ik het voor het eerst echt koud gehad in Indonesië! Op de website van Aaron Budd zijn foto’s te zien van onze kleine avontuur (click hier om ze te zien). Van alle foto’s die ik heb gemaakt is er nog maar een paar over, de rest heb ik per ongeluk permanent verwijderd. Een ding is in ieder geval duidelijk: het was geen lui weekend!

Verder heb ik alweer een hectische week achter de rug. Ik heb me hoofdzakelijk bezig gehouden met het vergaren van gegevens om een profiel te kunnen schetsen van de CDR projecten en van de leden en Community Development Boards (CDBs), de ontwikkelingsraden. Afgelopen week heb ik een formuliertje ontworpen en verspreid om de nodige gegevens van de verschillende CDR teams te verzamelen en heb ik een database gemaakt in SPSS, een statistisch programma. Er zijn in totaal 12 CDR teams, drie per veldkantoor, en ieder team is gemiddeld verantwoordelijk voor drie projecten. In totaal heeft het IRC 38 projecten lopen en dus 38 CDBs opgezet. Maandag ben ik door de papieren van de CDR teams in Banda Atjeh gegaan en ik ben er snel genoeg achtergekomen dat het vele malen effectiever is om de teams te vragen dit zelf te doen. Dinsdag ben ik met onze technische specialist naar Meulaboh gereden. Ik ben onder de indruk van de CDR teams in Meulaboh; ik zou kijken hoe ver ik zou komen met het verzamelen van de gegevens maar op een klein aantal aanvullingen na heb ik alles al binnen. Als dit ook in de andere drie veldkantoren zo lukt, waar ik volgende week enige tijd door zal brengen, zal het mogelijk zijn om een aantal interessante analyses te kunnen maken voor een interim rapport dat binnenkort ingediend moet worden.

Naast het verzamelen van deze gegevens ben ik in Meulaboh op een aantal veldbezoeken gegaan om de CDR teams waar nodig te assisteren en om potentiële succes verhalen op te sporen om over te schrijven in nieuwsbrieven en/of rapporten. Hiervoor heb ik leuke interviews gehouden met een aantal mensen. Nadat het rapport is ingediend aan Stichting Vluchteling (SV) en de Samenwerkende Hulporganisaties (SHO) zal ik deze verhalen ook op mijn Blog plaatsen.

Beste mensen, een korte log deze keer; ik laat het hierbij. Ik heb nog veel te doen en hoop nog een beetje te kunnen ontspannen. Ik hoor graag van jullie of er iets specifieks is waar jullie graag meer over zouden willen weten, bijvoorbeeld over het IRC of SV in het algemeen, het CDR programma in het bijzonder, de CDBs, de dorpsprojecten, Atjeh, onze staf, noem maar op! Tot slot volgen hieronder de foto’s van afgelopen weekend die ik heb weten te behouden.