1 september - Projectvoorstellen

Ik heb deze week hoofdzakelijk in het Banda Atjeh veld kantoor doorgebracht. Daar heb ik met name geholpen bij het herzien van een aantal afgekeurde projectvoorstellen van een drietal Community Development Boards (CDBs), ontwikkelingsraden. Het ging om het bouwen van een gemeenschapsruimte, het vormen van een veeteelt groep, het opzetten van een dorpscoöperatie en het aanbieden van een aantal computers voor een computer cursus.

De projecten zijn om verschillende redenen afgekeurd. De gemeenschapsruimte bijvoorbeeld omdat het in vergelijking met andere ruimtes die in het kader van het CDR programma gebouwd worden te groot en te duur is. Er is daarom voorgesteld om het ontwerp te veranderen en het budget te herzien door andere materialen te gebruiken en/of een grotere eigen bijdrage te vragen.

Voor de veeteelt groep heef de CDB gevraagd om honderd koeien, één per huishouden. Dit is afgekeurd omdat het een gemeenschappelijk project dient te blijven – bovendien zou het erg moeilijk zijn om ergens honderd gezonde koeien vandaan te halen. En als ieder huishouden zijn eigen koe ontvangt is er weinig stimulans om gezamenlijk voor de koeien te zorgen. Er is daarom voorgesteld om veeteelt groepjes van ongeveer tien huishoudens te vormen die ieder verantwoordelijk zouden zijn voor een aantal koeien, maximaal vijf. Verder heef het dorp al wel een goed systeem bedacht om voor het vee te zorgen en om conflicten op te lossen.

Het idee van de dorpscoöperatie is om een zaak te openen in het enigszins afgelegen dorpje om goedkope basisvoorzieningen en vismateriaal te kunnen verkopen. In het budget was voor transport ook een becak inbegrepen, een motorfiets met een zijspan. Op zich een prima project waarvan de details ook goed uitgewerkt zijn. Het project is echter afgekeurd omdat er in eerste instantie geen eigen contributie was en omdat ze wel erg veel wilden inkopen. De bedoeling is dat er genoeg is om de winkel te kunnen openen met een beperkt aantal basisspullen en dat ze het vervolgens zelf uitbreiden. Na het een en ander te hebben besproken zullen ze het budget herzien en als eigen bijdrage voor de ruimte zorgen.

Het laatste project betreft het aanschaffen van een aantal computers om een cursus aan te bieden aan studenten die, om een hogere opleiding te kunnen volgen, computervaardig moeten zijn. Dit is een geweldig initiatief. In het voorstel ontbrak het een en ander nog: een toezeggingsbrief van de eigenaar van de ruimte waarin de computerlessen gegeven zullen worden, een toezeggingsbrief van de docenten, een voornemen om ook de plaatselijke school te betrekken in het project en een back-up plan in geval de CDB onverhoopt uiteenvalt en/of de docenten er mee willen stoppen.

In sommige dorpen is men er erg van bewust dat ze aanspraak kunnen maken op een subsidie tot 55.000,- USD (ongeveer 43,000,- EUR) om de verschillende projecten te realiseren. Dit betekent echter niet dat dit bedrag op moet, hetgeen in sommige gevallen wel de gedachte lijkt te zijn. Het moeten uiteraard verantwoorde en duurzame projecten blijven die met zo min mogelijk geld een zo groot mogelijke impact hebben op de gemeenschap en zo veel mogelijk mensen bereiken. Er zijn voorwaarden en iedere cent die besteed wordt moet gerechtvaardigd kunnen worden. Het bouwen van een grote gemeenschapsruimte voor 25.000,- USD (ongeveer 19.500,- EUR) kan bijvoorbeeld moeilijk verdedigd worden als er zo veel andere projecten uitgevoerd kunnen worden in het dorp - ook al is de gemeenschapsruimte de hoogste prioriteit.

Dit vormt vaak een dilemma voor gemeenschapsgedreven ontwikkelingsprogramma’s. Terwijl het idee is om slechts aan de zijlijn te staan en de gemeenschap zoweel mogelijk zelf te laten bepalen hoe en wat ze willen doen, moeten er toch bepaalde eisen gesteld worden. Er is toch behoefte aan enige mate van sturing omdat het een en ander vaak ontbreekt in termen van capaciteiten. Verder moet de Integrated Community Programs (ICPs), de geïntegreerde gemeenschapsprogramma’s, ook aan een bepaalde visie voldoen en binnen het bredere programma passen. De kunst is om de juiste balans te vinden.

Tot slot heeft er deze week in Banda Atjeh ook een training plaatsgevonden voor de jongeren in de CBD (hierboven) en is er een CDR management meeting gehouden (hieronder).

Ik laat het hierbij. Volgende week ga ik weer het veld in, beginnend bij Meulaboh.

Groetjes,

Alex