29 september - Bulan puasa

Deze week ben ik heen en weer gegaan tussen Calang en Teunom, onze twee kantoren in het district Atjeh Jaya.

Zaterdag was het Syakban, de dag voordat ramadan (bulan puasa) begint. En dat werd in Calang gevierd door in de nacht van vrijdag op zaterdag een kampje op te zetten aan het strand in Jabi. De meeste mannen hebben er tevens de nacht doorgebracht. Zoals gebruikelijk, is er voor de gelegenheid vrijdagavond met ingezameld geld een geit gekocht... en zaterdagochtend was er een heerlijke curry!

Ramadan is de negende maand van de Islamitische kalender en tevens de vastenmaand welke wordt afgesloten met het suikerfeest, ofwel Idul Fitri of Eid Al-Fitr, in Indonesië Lebaran genoemd. Gedurende ramadan (24 september tot 23 oktober) concentreren moslims zich op hun geloof; het is een maand voor aanbidding en bezinning. Verder ligt het openbare leven op een laag pitje! Voor non-moslim en expats moeten er speciale maatregelen genomen worden voor ontbijt en lunch; er zijn ook geen eetcafés open in het veld. Maar het avondeten bij het breken van het vasten (iftar of buka puasa) is bijzonder lekker en wordt met veel zoetigheid geserveerd. Het is ook even wennen om ‘s avonds door de luide gebeden afkomstig uit de vele moskeen te kunnen slapen en, in Teunom, door de sirene die iedereen vroeg in de ochtend wakker maakt voor het openen van het vasten, voor zonsopgang (subuh).

Klik hier voor meer informatie over ramadan in Indonesië en de gevolgen voor expats.

Maandag ben ik samen met de nieuwe manager van het veldkantoor van Calang naar Teunom gegaan, ongeveer drie kwartier rijden. Zelf vind ik het altijd bijzonder gezellig in Teunom en kan er lekker tot rust komen. Het heeft veel weg van een lokale Niet Gouvernementele Organisatie (NGO), waar men vaak in hetzelfde gebouw woont en werkt. Het is makkelijk om er een verkeerde indruk te krijgen als je er in de middaguren binnen komt lopen; tussen 13:00 en 18:00 uur wordt de generator namelijk uitgezet en, als er geen veldbezoeken gepland zijn, wordt er gescrabbeld of ligt men te slapen (dit wordt in de avonduren wel gecompenseerd, als er weer stroom is). Dit was voor de nieuwe manager ook even wennen.

De teams in Teunom zijn hecht en presteren goed. Het verbaasde mij daarom om te horen dat er onlangs vier mensen ontslag hebben genomen, waaronder de drie team leiders. Verloop is een groot probleem, vooral in Calang en Teunom. Maar deze maand is erger dan normaal, het is namelijk een strategisch moment om ontslag te nemen; in de eerste plaats is men dan vrij tijdens Lebaran en bovendien wordt de 13^de maand nog uitbetaald! Men is zo overal wel strategisch bezig; het is alleen jammer om ineens zoveel goede staf te verliezen. Het valt niet mee om nieuwe, geschikte kandidaten te vinden.


In Teunom heb ik met de nieuwe manager een aantal projecten bekeken, met name in de dorpjes Cot Trap, Teupin Asan en Seunebok Padang. Verder heb ik nog een aantal GPS coördinaten verzameld van de sub-dorpen waarin we werken, zodat het Spatial Information and Mapping Centre (SIM) – een cartografisch centrum opgericht door het Office of the United Nations Recovery Coordinator for Aceh and Nias (UNORC) en Aceh and Nias Rehabilitation and Reconstruction Board (BRR) – een aantal mappen voor ons kan ontwikkelen. En tot slot ben ik voor onze Child Youth Protection and Development (CYPD) afdeling in een aantal CDR dorpen in Teunom en Calang wezen vaststellen of er school comités bestaan. De school comités bestaan uit rectoren, leraren, ouders en andere belanghebbenden en hebben als functie om samen beslissingen te nemen die betrekking hebben op onderwijs en schoolbeleid. Ze zijn belangrijk voor betrokkenheid, decentralisatie van besluitvorming en transparantie, zeker in een land waar corruptie een groot probleem is. Mogelijk kunnen de Community Development Boards (CDBs), de ontwikkelingsraden, een rol spelen in het heractiveren van de school comités waar ze niet actief zijn en kunnen ze samen een onderwijs projectvoorstel uitwerken en uitvoeren.

Ik laat het hier weer bij. Tot volgende week!

Groetjes,

Alex