Deze Week In Atjeh...

Ik bevind me in Atjeh, Indonesië, waar ik voor het Community Driven Regeneration (CDR) programma van het International Rescue Committee (IRC), een internationale vluchtelingenorganisatie, werk. Deze Blog is bedoeld om familie, vrienden, kennissen en andere geïnteresseerden – met name donoren van de Stichting Vluchteling, hoofdfinancier van het CDR programma – op de hoogte te houden van mijn werk, mijn ervaringen en mijn gedachten gedurende mijn verblijf in Atjeh.

vrijdag, oktober 20, 2006

20 oktober - Terug aan het werk


Vorige week heb ik eindelijk mijn verloofde weer ontmoet in Bali tijdens mijn welverdiende R&R. We hebben een geweldige tijd gehad en de eerste paar dagen lekker kunnen ontspannen aan het strand in een mooi hotel op Sanur. Vervolgens zijn we naar Ubud gereisd en daarna door naar de Gili eilanden die vlak aan de kust van buureiland Lombok liggen. Ubud staat bekend om zijn mooie rijstvelden, verscheidenheid aan tempels en traditionele dans voorstellingen. Het is een schitterende plaats, gevuld met cultuur en ik kan het iedereen aanraden om daar naartoe te gaan. Op de meer geïsoleerde Gili eilanden, hebben we kunnen genieten van het snorkelen en het duiken in emerald gekleurde wateren. Hier hebben we vervolgens ook onze eerste diep avontuur duik kunnen maken en zagen een white tip reef haai en een wat kleinere black tip reef haai. Dit was wel spannend! Jammer genoeg was een groot gedeelte van het koraal dood door het broeikas effect, maar we hebben wel ontzettend veel vis en schildpadden gezien. De laatste dag, voor ons vertrek naar Banda Atjeh, hebben we besteed in Kuta, Bali. Dit is een toeristische plek en we hadden nog net genoeg tijd om wat souvenirs te kopen en de zonsondergang te zien boven de bekende Tanah Lot zee tempel.


Eenmaal terug in Banda Atjeh, moest ik weer direct aan het werk. De deadline van een nieuw kwartaal rapport is eind van de week, dus ‘bijkomen’ van de vakantie zat er niet echt in. Om het iets erger te maken was ik ook een dag uit de roulatie door voedsel vergiftiging – volgens mij was de kaas de boosdoener – wat niet hielp met de tijdsdruk! Desalniettemin, is het toch gelukt om de informatie voor mijn gedeelte van het rapport te updaten, inclusief het schrijven van en het corrigeren van een andere case story en vervolgens alles samen te weven in één coherent geheel. Maar het blijft nooit maar bij één taak op het kantoor.










Naast het rapport, ben ik ook bezig geweest met de laatste instructies voor de Spatial Information and Mapping Centre (SIM). Eigenlijk had dit al af moeten zijn, maar op het laatste moment werd er gesuggereerd om de CDR informatie te combineren met informatie van andere departementen, zoals bijvoorbeeld gezondheid en de Child Youth Protection and Development (CYPD) en vervolgens alles samen te voegen in één kaart. Dit is opzicht een goed idee aangezien deze programma’s ook gefinancierd worden door Stichting Vluchteling (SV), maar daarentegen, betekent dit wel dat de kaart niet op tijd af zal zijn voor dit rapport.


Op dit moment zijn we ook hard bezig om het aantal databases terug te brengen van twee naar één. Ik heb een eigen database in SPSS ontwikkeld en geïm- plementeerd en mijn eigen formulieren gebruikt om informatie te vergaren. Dit was noodzakelijk voor de directe observatie monitoren en evaluatieve en omdat de constructie van de hoofddatabase, wat in MySQL loopt, nog niet helemaal af is. Nu is de truc om alle verzamelde informatie samen te voegen in één database, zonder data te verliezen. Uiteraard hebben beide databases zo hun eigen pluspunten. De hoofddatabase werkt uitstekend voor het genereren van rapporten en het maakt het updaten van informatie vanuit het veld, makkelijker. Daarentegen, SPSS zorgt voor een verscheidenheid aan statistische toetsen en produceert talloze grafieken en kaarten. Gelukkig kunnen beide databases data invoeren en uitvoeren in Excel, wat de taak een stuk makkelijker maakt. Dit zorgt er ook voor dat we nog steeds kunnen blijven profiteren van de plus punten van beide programma’s. Wat we nu dus gaan doen is velden toevoegen aan de MySQL database en alle data in Excel aanpassen om het eenvoudig van het ene programma naar het andere over te zetten.


Als laatste aspect, waar ik eigenlijk niet bij betrokken was, is het feit dat er een beetje paniek is ontstaan rondom de financiën van het CDR programma. Men maakte zich zorgen om het feit dat er te weinig geld is gespendeerd. Waar het eigenlijk om draait is dat de voorbereidingsfase voor de uiteindelijke implementatie van de gemeenschaps projecten lang duurde. Er werd een hoop tijd besteed aan mobilisatie, Community Participatory Assessment Workshops (CPAWs), het opzetten van Community Development Boards (CDBs) en het ontwikkelen van project voorstellen. Alleen in de laatste maanden zijn er echt significante bedragen uitgegeven. Dit komt hoofdzakelijk doordat de gemeenschappen hun eerste betalingen hebben ontvangen om hun projecten te kunnen implementeren en alleen nu pas komen de verzoeken binnen voor de tweede van betalingen. Realistisch gezien wordt er dus wel positieve vooruitgang geboekt, maar helaas kon dit nog niet vermeld worden in het vorige rapport. Er word nu dus hard gewerkt aan het verifiëren en goedkeuren van financiële rapporten om het uiteindelijke gespendeerde bedrag te verhogen in de volgende ronde van transacties. Het CDR team is ook al een poosje bezig om nog meer gemeenschappen te vinden waarin projecten gestart kunnen worden om vervolgens het gehele beschikbare budget uit te kunnen geven (niet alle fondsen zijn al ergens voor bestemd). Zoals in mijn vorige Blog stond vermeld, heeft het CDR team al CDBs ontwikkeld in een aantal nieuwe gemeenschappen.


Dat was het dan al weer voor deze week; ik hoop dat jullie volgende week ook weer een kijkje nemen.


Groetjes,

Alex